AMPLE
Meerdere processen rondom de patiënt lopen tegelijk en soms door elkaar. De verpleegkundige heeft ook zijn eigen primaire proces. Maar hoe ziet dat primaire verpleegkundige proces op de SEH-afdeling er eigenlijk uit?
Om te beginnen wordt de patiënt ingevoerd in het digitale ziekenhuissysteem. Het EPD, oftewel het elektronische patiëntendossier. Dat betekent dat de patiënt in het computersysteem staat en gevonden kan worden. Zonder inschrijving van de patiënt kan er geen bloed onderzocht worden door het laboratorium of röntgenfoto worden gemaakt door de afdeling Radiologie.
Als de situatie het toelaat, kan de verpleegkundige alvast wat informatie opvragen bij de patiënt. Wat er gevraagd wordt en door welke functionaris, verschilt per ziekenhuis. Om te beginnen willen we weten waarom de patiënt er is. Wat is de reden dat de patiënt naar de SEH is gekomen? De reden van komst is uiteraard belangrijk. Waarom is de patiënt er en wat is het acute probleem? Waarom komt hij juist nu? De reden van komst kan overigens worden afgekort met RvK.
Voor er enige behandeling in gang gezet wordt, is het gebruikelijk om een ‘AMPLE’ bij de patiënt uit te vragen. Het gebruik van het letterwoord “ample” zie ik als een verkeerslicht dat even op rood staat. In de acute geneeskunde is dit even een ‘pas op de plaats’ voordat er verder wordt gegaan. Als hulpverlener sta je even stil om goed te kijken en risico’s te vermijden en erger te voorkomen. De A staat voor ‘allergies’. Het is erg belangrijk om te weten of de patiënt ergens allergisch, overgevoelig, voor is. Je wilt de patiënt natuurlijk niet zieker maken dan hij is, door medicijnen toe te dienen waar hij allergisch voor is. De M staat voor ‘medication’. Je moet weten welke medicatie de patiënt gebruikt. Heel handig, omdat je door het medicijngebruik ook veel te weten komt over de medische voorgeschiedenis. De P staat voor ‘past illnesses’. Mocht de patiënt aan ziektes hebben geleden of lijdt hij er nog steeds aan, dan helpt deze informatie voor het tot stand komen van de juiste diagnose. De L staat voor ‘last meal’. Dit is bijvoorbeeld belangrijk op het moment dat er overgegaan moet worden tot een behandeling waarbij de patiënt onder narcose gaat, bijvoorbeeld voor een operatie. Daarvoor moet de patiënt nuchter zijn. De laatste is de E van ‘exposure en environment’. Dit is in het kort wat er is gebeurd voordat de patiënt op de SEH-afdeling terechtkwam.
Als verpleegkundige wil je vervolgens ook graag de gegevens van contactpersonen. Er zijn daarnaast ziekenhuizen die standaard bij iedereen het gewicht en de lengte registreren. Na deze exercitie, of beter daarvoor, is het tijd om de vitale functies te controleren. Dit zijn metingen van de bloeddruk, polsslag, temperatuur en ademhalingsfrequentie bij de patiënt. Dit wordt keurig geregistreerd. Vervolgens wordt er bloed geprikt, een infuusnaald ingebracht, een ECG (hartfilmpje) gemaakt en ervoor gezorgd dat de patiënt ‘panklaar’ is voor de arts. Terwijl je bezig bent met de patiënt, vertel je iets over de procedure en de verwachtingen rondom de wachttijd. In het verleden heb ik onderzoek naar wachttijden mogen doen. De chirurgische patiënten verbleven toen gemiddeld één uur tot vijf kwartier op de SEH-afdeling en de interne geneeskunde patiënten al snel langer dan anderhalf uur. Het is een cliché maar wachten duurt echt lang, vooral als je in spanning zit over wat er gaat gebeuren. Vervolgens, als de diagnose is gesteld, zorgt de verpleegkundige dat het vervolgtraject geregeld wordt. Gaat de patiënt naar huis, dan zorgt hij of zij dat er eventuele leefregels, zo mogelijk op papier, mee naar huis gaan, een vervolgafspraak gemaakt wordt en dat de patiënt een recept met medicijnen heeft gekregen. Als een patiënt opgenomen moet worden, dan is de belangrijkste zorg dat de overdracht van de verpleegkundige en het behandelplan van de arts beschikbaar is voor de opnemende afdeling. De patiënt wordt naar de vervolgafdeling gebracht. Dat kan door de SEH-verpleegkundige worden gedaan. Heeft de patiënt zijn kamertje op de SEH-afdeling verlaten, dan wordt deze opgeruimd, schoongemaakt en aangevuld. Als dit gebeurd is, is de kamer klaar voor de volgende patiënt.
Dinand Reiling
Bovenstaande blog zijn een aantal alinea’s uit het boek Spoedbroeder dat begin 2016 uitkomt. Mocht geïnteresseerd zijn dan graag een mailtje naar dinand@dmu.care
Geef een reactie