Help, ik heb nachtdienst!

De nachtdiensten in het rooster van verpleegkundigen kan behoorlijk wat voeten in de aarde hebben. Op de Spoedeisende hulp is het zo, dat er over het algemeen geen ploeg is dat altijd de nachten voor hun rekening neemt. Dat er geen “vaste wachten” zijn kan het resultaat wezen van beleid. Er wordt namelijk van uitgegaan dat je tijdens alle diensten goed inzetbaar moet zijn. De nachten worden over het algemeen anders georganiseerd. Werkafspraken en hiërarchie zijn afwijkend van andere momenten van de week. Het is zelfs zo dat de patiëntenpopulatie anders is in de nacht. Onlangs heb ik op een zaterdagnacht meegemaakt dat de gemiddelde leeftijd van de patiënten 25 jaar was. Dit in tegenstelling tot een doordeweekse nacht waarbij deze al snel boven de 70 jaar kan zijn.

In de praktijk blijkt het wel zo te wezen dat er mensen zijn die veel nachtdiensten draaien. Dit ontstaat vaak door onderling ruilen. Er zijn nu eenmaal collegae die een bloedhekel hebben aan nachtdiensten. En deze categorie is groter dan de liefhebbers van nachten!

Vóór mijn tijd werden er nog 14 nachten achter elkaar gewerkt. Zelf heb ik meegemaakt dat ik 7 nachten op rij draaide. Tegenwoordig worden de nachtdiensten in clusters van 2 of 3 nachten gewerkt.

Tijdens de nachtdienst is de sfeer anders. Anders in de zin van ‘gemoedelijker’ en er wordt gepoogd om het gezellig te maken met bijvoorbeeld snacks als chips en toastjes. Daarnaast wordt er ook veel tijd en aandacht besteed aan elkaars slaapgedrag tijdens de nachtdienst. Een veel gehoorde klacht is dat er overdag slecht geslapen wordt. Er zijn mensen die grijpen naar de slaappillen, de borrel of beiden om maar te kunnen slapen. Achteraf hoor ik vaak dat deze maatregelen goed werken om in slaap te komen maar niet echt helpen om dóór te slapen. Persoonlijk vind ik dat je dat niet moet doen, laat staan moet willen. Of je nu kort slaapt mét of zónder hulpmiddelen, ik weet zeker dat de laatste groep toch alerter de nacht doorkomt. Maar wat vind jij?

Nachtdiensten draaien je bioritme om. Zelf probeer ik tijdens nachtdiensten het warme eten altijd op hetzelfde tijdstip te houden. Het is even schakelen om ’s middags uit je bed te komen en dan om 18:00 als “ontbijt” boerenkool met worst te eten. Maar het voorkomt bij mij in ieder geval het symptoom van overmatige en ongewenste flatulentie gedurende nachtelijke uren.

Als het aanbod van patiënten gedurende de nacht gestaag door blijft gaan houdt dat de gemiddelde verpleegkundige wel op de been. De alertheid is wel minder en het is ook aangetoond dat er aan het einde van de nachtdienst meer fouten worden gemaakt. Uit onderzoek is zelfs gebleken dat reanimaties aan het einde van de nacht bijna nooit succesvol zijn!

Hoewel het steeds minder voorkomt, is het soms ook gewoon “leeg” op Spoed. Dan kan het zomaar eens gebeuren dat we een filmpje gaan kijken of gewoon gezellig gaan zitten om met elkaar te keuvelen. De uitdrukking is toch niet voor niets dat je ‘in de wacht’ zit?

Dinand Reiling  www.dmu.care  contact

 

 

 

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.